گوشی موبایل شیائومی Mi 9 se

در حال حاضر چند ماهی از عمر شیائومی می 9 می‌گذرد. این گوشی در زمان عرضه همراه با یک مدل دیگر به نام شیائومی mi 9 se وارد بازار شد. اکنون وقت آن رسیده تا نسخه SE را مورد نقد و بررسی قرار دهیم. صفحه نمایش تقریبا 6 اینچی این گوشی در کنار صفحه نمایش 6.39 اینچی برادران خود یعنی می 9 و 9T خیلی کوچکتر به نظر می‌رسد و از همین رو این نسخه جمع و جورترین مدل در میان سری 9 شیائومی است. نمایشگر مورد استفاده در این گوشی مانند نمایشگرهای دو مدل دیگر، سوپر امولد سامسونگ است و شیائومی صرفا به خاطر اینکه قیمت Mi 9 SE کمتر است، از قطعاتی که کیفیت پایین‌تری دارند استفاده نکرده است.

این مدل همچنین از یک دوربین سه گانه با لنزهای واید، اولترا واید و معمولی بهره می‌برد. این ترکیب همان ترکیبی است که در 9T پیدا می‌کنید و طبیعتا نسبت به نسخه اصلی می 9 در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد ولی باز هم جزو دوربین‌های با کیفیت بازار محسوب می‌شود. در بحث پردازنده شیائومی می 9 اس ای در میان خانواده خود ضعیف‌ترین پردازنده را دارد و از اسنپدراگون 712 استفاده می‌کند. با این وجود این پردازنده آنقدرها هم کم توان نیست و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. علاوه بر این با توجه به سایز کوچکتر صفحه نمایش حتما خودتان حدس زدید که باتری این مدل هم کمترین ظرفیت را دارد.

طراحی گوشی شیائومی mi 9 se

طراحی گوشی شیائومی MI 9 SE در بدنه شیشه ای، فریم فی و نمایشگر با ناچ قطره ای خلاصه می شود. این موارد را می توان بهترین ترکیب ظاهری برای یک محصول میان رده در سال 2019 نام برد. زیبایی ظاهری MI 9 SE با بدنه شیشه ای براق و رنگ بندی های جذابی که برای آن در نظر گرفته شده، قابل انکار نیست. با در دست گرفتن دستگاه حس خوب کیفیت بالا که برای این رنج از گوشی ها فاکتور مهمی بوده، به شما القا می شود. روی بدنه دستگاه سه لنز دوربین به صورت عمودی در یک جایگاه بیرون زده از قاب قرار گرفته است. پایین این بخش تنها فلاش LED موجود بوده و سایر فضای آن کاملا خالی است.

بخش روبرویی را یک نمایشگر 5.97 اینچی با حاشیه های کم و یک ناچ کوچک قطره ای پر کرده است. ابعاد کلی دستگاه با توجه به سایز نمایشگر، کوچکتر از حد انتظار بوده و همین هم باعث خوش دستی آن شده است. البته ضخامت 7.5 میلیمتری هم در خوش دستی آن بی تاثیر نیست. شیائومی درون ناچ دستگاه دوربین سلفی را به تنهایی قرار داد است. اسپیکر مکالمه و سنسور مجاورت هم بالای ناچ به طوری طراحی شده اند که قابل مشاهده نباشند. برای فریم کناری Mi 9 SE از فی با کیفیت بالا استفاده شده است. روی این فریم دکمه های کنترل صدا و پاور، پورت USB Type C، میکروفون، محفظه اسپیکر و خشاب سیمکارت مشاهده می شود.

صفحه نمایش

معمولاً بیشتر گوشی‌های میان رده دارای پنل‌های LCD هستند؛ حتی شرکت اپل هم در نسخه آیفون Xr از پنل  LCDاستفاده کرده است. یکی از امتیازاتی که می 9 اس ای دارد؛ این است که نوع پنل آن همچون دو مدل می 9 و می 9 اکسپلورر Super AMOLED است.

MI 9 SE با کیفیت Full HD، صفحه نمایش 5.97 اینچی و رزولوشن 1080× 2340 پیکسلی به بازار ارائه شده است. تراکم پیکسلی در این محصول شیائومی ~432 بوده و نسبت صفحه نمایش به بدنه ~84.1% در نظر گرفته شده است.

می 9 اس ای شیائومی همچون دو محصول هم رده خود، شیائومی می 9 و می 9 اکسپلورر از پوشش و محافظ گوریلاگلس 5 برای صفحه نمایشگر خود استفاده کرده است؛ که موجب محافظت گوشی در مقابل ضربه، خط و خش می‌شود. بریدگی و شکاف بالای MI9 SE همچون مدل‌های mi 9 و mi 9 explor به فرم قطره‌ای شکل است که دوربین سلفی در آن قرا گرفته است.

فضای کمی را به خود اختصاص داده و ظاهری زیبا به گوشی داده است؛ از طرفی دیگر هم باعث شده که کاربر صفحه نمایشی به صورت تمام صفحه داشته باشد. نمایشگر می 9 اس ای دارای قابلیت HDR است که باعث می‌شود تصاویر شادابی و روشنایی خاصی داشته باشند و حتی در مقابل نور خورشید و روشنایی روز هم سوژه و محتوای تصاویر گرفته شده، خوانایی و وضوح داشته باشند.

دوربین

بعد از گوشی می 9 که به عنوان اولین پرچمدار شیائومی با دوربین سه گانه شناخته می شد، گوشی Mi 9 SE نیز به عنوان اولین میان رده این کمپانی با دوربین سه گانه محسوب می شود. در واقع انتخاب دوربین سه گانه برای می 9 SE یک تصمیم کاملا درست در سال 2019 به شمار می آید که برای رقابت با میان رده های سامسونگ و هواوی، امری ضروری بوده و ترکیب دوربین سه گانه در این گوشی، یکی از کامل ترین تجربه ها در محصول میان رده را در اختیار خواهد گذاشت.

اما نکته جالب در مورد ساختمان دوربین این گوشی، انتخاب ترکیب قدرتمند می باشد. در واقع شیائومی برای دوربین اصلی این گوشی از سنسور 48 مگاپیکسلی IMX586 سونی بهره برده است که مشابه آن را در گوشی های می 9 و honor View 20 دیده بودیم. همانطور که قبلا نیز اشاره کرده بودیم، سنسور 48 مگاپیکسلی سونی که اخیرا هم محبوبیت زیادی بین سازنده های گوشی هوشمند پیدا کرده، از فیلتر بایر 4 به 1 استفاده می کند. به این معنی که هر 4 پیکسل 0.8 میکرونی، یک پیکسل بزرگ 1.6 میکرونی تشکیل خواهند داد و نتیجه آن خروجی تصاویری با اندازه 12 مگاپیکسلی خواهد بود.

البته این موضوع نه تنها حساسیت سنسور برای جذب نور جهت عکاسی در محیط های کم نور را افزایش خواهد داد، بلکه با استفاده از این ترفند می توان خروجی شارپ تری داشت و نویز تصاویر نیز در ISO های بالا، به خوبی کنترل خواهد شد. همچنین برای لنز دوربین اصلی Mi 9 SE ، گشودگی دهانه دیافراگم f/1.75 در نظر گرفته شده است نشان می دهد حداقل به صورت تئوری با یکی از قدرتمند ترین میان رده ها در زمینه عکاسی در محیط های کم نور رو به رو هستیم.

دوربین دوم تله فوتو اما از سنسور 8 مگاپیکسلی استفاده می کند که کوچکتر از سنسور 12 مگاپیکسلی بکار رفته در می 9 می باشد و همان زوم 2 برابر اوپتیکال را در اختیار خواهد گذاشت. سنسور 8 مگاپیکسلی این دوربین دارای پیکسل هایی با اندازه 1.12 میکرون می باشد که در پس لنزی با گشودگی دیافراگم f/2.4 قرار گرفته و از فو خودکار با تشخیص فاز پشتیبانی می کند.

در نهایت نوبت به دوربین سوم 13 مگاپیکسلی می رسد که سنسور آن نیز کوچکتر از نسخه 16 مگاپیکسلی بکار رفته در می 9 است. این دوربین از لنزی با دیافراگم f/2.4 استفاده می کند که زاویه دید فوق عریض 123 درجه ای را در اختیار خواهد گذاشت. جالب است بدانید که زاویه دید این دوربین، وسیع تر از نسخه 117 درجه می 9 می باشد؛ با این حال دوربین اولترا واید Mi 9 SE، دارای فو خودکار نمی باشد و از قابلیت عکاسی ماکرو نیز پشتیبانی نمی کند.

رابط کاربری دوربین در مقایسه با نسل قبلی، تغییرات چندانی به خود ندیده و مشابه گذشته است. حالت های مختلف دوربین از جمله اسلوموشن، پرتره، پاناروما و … روی نواری در قسمت بالای دکمه شاتر چیده شده اند که با سوایپ کردن می توان بین آن ها جا به جا شد. از قسمت بالا هم می توان به مواردی چون هوش مصنوعی، HDR، افکت ها، منوی تنظیمات، تایمر و … دسترسی داشت. عکاسی در حالت دستی هم امکانات خوبی در اختیار می گذارد که از طریق آن می توان مواردی چون سرعت شاتر، ایزو، وایت بالانس، فو و … را به دلخواه تغییر داد.

عکس های گرفته با دوربین اصلی این گوشی در حالت پیش فرض (12MP) از کیفیت عالی برای یک محصول میان رده برخوردار هستند. در واقع این تصاویر دارای جزئیات بسیار خوب، کنتراست عالی، دامنه پویایی وسیع و رنگ های زنده ای هستند که البته این رنگ ها در برخی موارد کمی اشباع شده به نظر می رسد.

ویژگی AI نیز مطابق انتظار در بیشتر موارد کنتراست تصاویر و همچنین اشباع شدگی رنگ ها را افزایش می دهد که مسلما خوشایند تمام کاربران نخواهد بود. بر خلاف چیزی که در می 9 دیده بودیم، برای عکاسی در رزولوشن 48 مگاپیکسل حالت جداگانه ای در نظر گرفته نشده و برای استفاده از آن باید به سراغ عکاسی در حالت پرو رفت. البته مطابق انتظار تصاویر 48 مگاپیکسلی، در زمینه جزئیات پیشرفت چندانی به خود نمی بینند و سطح نویز آن ها نیز بیشتر از تصاویر 12 مگاپیکسلی است.

دوربین دوم تله فوتو با وجود داشتن سنسور کوچکتر 8 مگاپیکسلی، تصاویری با جزئیات بسیار خوب به ثبت می رساند که البته رزولوشن آن ها به 12 مگاپیکسل بزرگنمایی می شود. در برخی مواقع رنگ های باز تولید شده با این دوربین نیز اشباع شده به نظر می رسد و در حالت کلی، نویر عکس های این دوربین، بیشتر از عکس های ثبت شده با دوربین اصلی می باشد. در نهایت نوبت به دوربین سوم با لنز فوق عریض می رسد که شاید در زمینه ثبت جزئیات، به خوبی دو دوربین دیگر نباشد؛ اما این تصاویر هم دارای رنگ های زنده، نویز کنترل شده و رنج داینامیکی وسیع هستند.

هنگام عکاسی در محیط های کم نور با دوربین اصلی، خروجی نهایی چندان شگفت انگیز نیست. در واقع به دلیل نبود لرزشگیر اوپتیکال، در برخی موارد تصاویر به صورت تار به ثبت می رسند و الگوریتم های کاهش نویز باعث کاهش جزئیات می شود.

در مورد عکاسی با دوربین فوق عریض در محیط های کم نور نباید حساب چندانی باز کرد و به دلیل دیافراگم تاریک تر و سنسوری با پیکسل های کوچک تر، این دوربین برای عکاسی در محیط های کم نور، مناسب نخواهد بود. مشابه چیزی که در می 9 دیده بودیم، در شرایط نوری کم(استفاده از حالت شب)، شیائومی برای زوم 2 برابر، سراغ دوربین تله فوتو نمی رود و این وظیفه را بر عهده دوربین اصلی می گذارد؛ به این صورت که تصویر با سنسور 48 مگاپیکسلی ثبت می شود و به صورت دیجیتالی، بزرگنمایی می شود. این تصمیم شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد، اما با توجه به سنسور بهتر و دیافراگم روشن تر دوربین اصلی، تصمیم هوشمندانه ای به نظر می رسد.

اما زمانی که برای عکاسی در محیط های کم نور، از ویژگی Night Mode استفاده شود، داستان کاملا متفاوت خواهد بود و Mi 9 SE به یکی از بهترین میان رده ها در این زمینه تبدیل خواهد شد. تصاویر ثبت شده در این حالت، شاید جزئیاتی به خوبی عکس های ثبت شده در محیط های روشن را نداشته باشند، اما جزئیات آن ها به مراتب بهتر از حالت معمولی است و نویز آن ها نیز به خوبی کنترل می شود. بد نیست بدانید که حالت شب شیائومی، سرعت عملکرد بیشتری در مقایسه با نسخه هواوی دارد ولی این حالت برای دوربین فوق عریض، در نظر گرفته نشده است.

باتری گوشی شیائومی mi 9 se

در کنار داشتن کوچکترین نمایشگر بین سری Mi 9، این اسمارت فون کوچکترین باتری را هم دارد. باتری این دستگاه با گنجایش 3070 میلی آمپر ساعتی، تنها سه چهارم 9T است.

در تست هایی که انجام شد، Mi 9 SE عملکرد قابل احترامی داشت. پخش بی وقفه ویدیو به صورت آنلاین حدود چهارده و نیم ساعت به طول انجامید و تماس با شبکه 3G هم 25 ساعت شد. گشت و گذار در اینترنت اما چندان تحسین برانگیز نبود و با بیشتر از 10 ساعت، نتیجه ای معمولی محسوب میشود. حالت استندبای هم چندان خوب نبود و جمع همه اعداد عدد 73 ساعت را برای این میان رده ایجاد کرده که نتیجه چندان خوبی هم نیست.

کلام آخر

Xiaomi Mi 9 SE محصولی شایسته احترام با مشخصاتی در سطح بهترین‌های رده میانی بازار است؛ صفحه‌نمایش کوچک و طراحی کامپکت، Mi 9 SE را به مدلی خوش‌دست و ارگونومیک بدل کرده و با وجود آنکه خمیده نبودن لبه‌های کناری بخش پشتی، منجر به ضخیم‌ به نظر رسیدن آن شده است اما در عمل حس مثبتی را به کاربران منتقل می‌کند. از جمله نکات منفی در طراحی این مدل باید به جذب بالای اثرات انگشت (به خصوص در نسخه مشکی) و جنس ظاهرا پلاستیکی بخش پشتی اشاره کرد.

از کیفیت صفحه‌نمایش OLED دستگاه به طور کامل رضایت داشتیم و در زیر نور مستقیم خورشید نیز با نمونه توانمندی روبرو می‌شویم. سنسور اثر انگشت درون صفحه‌نمایش از سرعت و دقت بالاتری نسبت به نمونه‌های هم‌رده خود برخوردار است و با وجود آن‌که هنوز نسبت به یک سنسور اثر انگشت عادی خازنی،‌ سرعت و کیفیت پایین‌تری دارد اما در مجموع مشکل خاصی را برای کاربران ایجاد نمی‌کند.

دوربین 48 مگاپیکسلی این مدل که به صورت پیش‌فرض با وضوح 12 مگاپیکسلی عکاسی می‌کند به شرط حفظ این وضوح و البته در نور کافی، تصاویر مناسبی را به لحاظ جزییات و کنترل نویز ایجاد می‌کند اما رنگ‌های آن، اشباع‌شده‌تر از حالت عادی بوده و کاملا گرم‌تر ثبت می‌شوند. دوربین تله‌فتو با زوم دو برابری و تجهیز به فو خودکار، عملکرد مناسبی در درشت‌نمایی تصویر دارد اما به دلیل بسته‌تر بودن دیافراگم، نویز بیشتری را ایجاد کرده و جزییات کمتری را نسبت به دوربین اصلی ثبت می‌کند. امکان فیلم‌برداری با این دوربین نیز وجود ندارد. کیفیت و عملکرد دوربین واید این مجموعه به دلیل نبود فو خودکار، چندان فوق‌العاده نبوده و از کیفیت آن با کاهش نور نیز کاملا کاسته می‌شود.

Mi 9 SE در زمینه پردازشی، گوشی موفقی به حساب می‌آید و به خصوص در زمینه گرافیک، از سطح میانی فراتر می‌رود. حافظه رم 6 گیگابایتی دستگاه برای اکثر کاربران کافی به نظر می‌رسد و با وجود آنکه از کارت حافظه در آن خبری نیست اما حداقل در نسخه 128 گیگابایتی، مشکل خاصی از لحاظ کمبود حافظه وجود نخواهد داشت. نوع حافظه داخلی گوشی توسط شیائومی، UFS 2.1 اعلام شده اما طبق بررسی انجام شده در بالا، این حافظه از نوع کندتر UFS 2.0 است که البته هنوز از حافظه‌های معمول eMMC حاضر در اغلب دیگر گوشی‌های این کلاس سرعت بالاتری دارد.

پشتیبانی از NFC و درگاه اینفرارد، گزینه‌های مثبت این مدل را تشکیل می‌دهند و در سوی مقابل نبود جک هدست و GPS تک باند نیز در زمره نکات منفی آن قرار می‌گیرند. باتری گوشی ظرفیت چندان بالایی ندارد اما به لطف پردازنده کم‌مصرف و صفحه‌نمایش نسبتا کوچک،‌ دوام مناسبی داشته و سرعت شارژ بسیار مطلوبی را نیز ارائه می‌کند. رابط کاربری MIUI این مدل بسیار پیچیده و با جزییات فراوان است که با وجود امکاناتی بسیار فراتر از اندروید خام، از لحاظ راحتی در استفاده، شرایط مطلوبی را عرضه نمی‌کند و از این گذشته نمایش تبلیغ در حین نصب برنامه‌های جدید نیز کاملا آزاردهنده به نظر می‌رسد. برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید.